کوچه هفت شهید، اسم ندارد

به بولوار امت که قدم بگذاری و قصد کوچه بیست‌و‌سوم را کنی، اولین چالشی که با آن روبه‌رو می‌شوی، تابلونداشتن این کوچه است؛ مشکلی که گریبان معابر هم‌جوار و فرعی‌اش را هم گرفته است.

در این کوچه قدمت‌دار مسجدی بنام و حسینیه‌هایی پر‌رونق قرار گرفته است.

به گفته موی سپید‌های این محله، تا سه‌سال پیش، امت‌۲۳ تابلویی داشته که به احترام شهدای آن، نام «کوچه هفت‌شهید» رویش درج شده بود؛ شهدایی که همگی کنار یکدیگر و در همین کوچه زندگی می‌کردند و با هم حشر‌و‌نشر داشتند، اما حالا رد و نشانی از آن‌ها در این برزن نیست.

گیلانی‌های مقیم مشهد سال‌۱۳۷۴ در انتهای این معبر برای دورهمی‌های معنوی حسینیه جوادالائمه (ع) را سر پا کردند؛ بنایی که کاشی‌های معرق لاجوردی جلوه زیبایی به نمای آن بخشیده است.

مسجد امام حسن‌مجتبی (ع) در ابتدای کوچه، برای اهالی محله حسین‌آباد جایگاه معنوی ویژه‌ای دارد و بیشتر نشست‌های مردمی مسئولان شهری با مردم همین‌جا برگزار می‌شود.

حسینیه اباالفضلی خیر‌آبادی‌های مه‌ولات را بیست‌سال پیش، یکی از خیران مه‌ولاتی در میانه این گذر برای همشهری‌های خود ساخت و آن‌ها در همه ایام سال در مناسبت‌های مذهبی دور هم جمع می‌شوند.

پلاک زنگ‌زده‌ای از دیرباز در ابتدای این کوچه بر دیوار نصب شده است که به زحمت، نام شهید حیدر آزادوار روی آن دیده می‌شود.